All Things Claudia

Ik had me verheugd op het rennen in de herfst. Eindelijk van die warmte af. Maar ik vind het moeilijk om te blijven rennen. Mijn laatste run is al 14 dagen geleden! Het wordt vroeger donker, ik ren liever in daglicht. Dus is er minder gelegenheid om te rennen. Op dit moment heb ik genoeg tijd zolang het daglicht is, maar tot voor kort was dat wel anders. School vergde namelijk veel tijd, aandacht en stress. Ik had al mijn aandacht nodig om aan opdrachten te werken om een deadline te kunnen halen. Daarnaast had ik nog andere dingen, zoals een dag stage, avondcolleges en een bijbaantje. Dus wanneer de keuze gemaakt moest worden tussen werken aan de opdrachten of rennen, was de keuze niet moeilijk. Hé, je moet prioriteiten stellen en ik had mijn keuze gemaakt. Geen slechte keuze, denk ik zelf. Maar nu ben ik er dus wel een beetje uit. Maar dat is voorbij en ik heb weer veel vrije tijd. Daarnaast heb ik maar één lange tight en één thermotrui. Die de afgelopen twee weken op de badkame...

Vrijdag 15-11 Ik heb geleerd, dit keer geen keiharde warming up. Dit keer deed ik lekker rustig aan en heb ik ook veel gewandeld als warming up. Ook koos ik weer eens een nieuwe route. Dat had wel tot gevolg dat ik een verkeerde weg insloeg waardoor ik terug werd geleid naar de weg waar ik vandaan kwam. En ik heb een hekel aan teruglopen over dezelfde weg én omkeren. Dus liep ik een doodlopende weg in, in de hoop dat het toch niet zou doodlopen. Het is hier namelijk volop in ontwikkeling en ik hoopte dat het bord gewoon verouderd was. En dat was gelukkig zo! Ik kom er steeds meer achter hoe de wijk in elkaar zit, leuk! Ik had niet echt ergens last van. Heel even aan de onderkant van mijn long. Ik weet niet hoe dat komt... Ik eet niet vlak van tevoren en ik doe een warming up.... Maarja ik ren wel en het is niet zo erg dat ik ervan moet gaan wandelen. Hoewel ik niet zo vaak ren (nu één keer per week ofzo?) heb ik ook deze les helemaal uitgerend zonder te wandelen. Er zit dus nog...

Sommige mensen drinken veel sportdranken. Toegegeven, toen ik na mijn eerste wedstrijd  bij de finish kon kiezen tussen water en sportdrank ging ik ook voor de laatste. Maar verder is sportdrank voor mij de flesjes AA die ik vroeger in de sportkantine kreeg na handbalwedstrijden omdat het zo lekker is. Een "sportdrank" die misschien uit onverwachte hoek komt is chocomel, chocolademelk. Iets dat ik ook nog eens erg lekker vind. Waar sportdrank de koolhydraten aanvult, vult chocomel zowel koolhydraten als eiwitten aan. Deze combinatie wordt door spieren beter opgenomen dan alleen koolhydraten. Eiwitten helpt de spieropbouw, niet onbelangrijk als je sport. Daarnaast bevat chocomel ook nog calcium, magnesium en natrium, wat niet in sportdrank zit. Wanneer je chocomel drinkt, zou je langer kunnen doorgaan. Dus na de training een lekker bammetje en kopje chocomel. Dat gaat er bij mij wel in.

Vrijdag 8-11 Deze les duurde een half uurtje. Zonder intervals, gewoon een rustig tussenlesje. Maar doordat ik níét drie keer per week ren, zoals het eigenlijk aanbevolen wordt, had ik er nog best wel moeite mee. Geen pijntjes, wel wat kleine steekjes. Maar vooral wat last van ongetraindheid ofzo. Ik ren echt niet genoeg, de afgelopen weken liep ik misschien één keer per week. Ik zou ook meer willen lopen. Maar het zit er eventjes niet in. Ik heb een ontzettend stressvolle periode op school en ik moet dáár nu even de prioriteit leggen als het gaat om waar ik mijn tijd aan besteed. En dan heb ik ook nog net een baantje gevonden wat natuurlijk tijd kost. Evy zegt aan het begin van de les dat je al opgewarmd moet zijn. Dus ik warmde mezelf op met een lekker nummer, waardoor ik eigenlijk veel te hard rende voor een warming up. Echt helemaal niet slim :P. Het half uur dat de les duurde ging daarom een klein beetje moeizaam, ik had mezelf al te moe gemaakt. Maar goooeeeddd.... Het wa...

Vinden jullie het ook zo lastig om een moment te vinden om te rennen, nu het herfst is? Mijn nieuwe leven hier begint steeds voller te raken. Het begon met stage en twee avonden college. Inmiddels kwamen daar verenigingsavonden, bijkomende vergaderingen, etentjes en een baantje bij (yes! Eindelijk een baantje!) Dus er is steeds minder tijd en energie om te gaan rennen. En dan komt het weer er ook nog bij. Rennen in de kou vind ik echt helemaal niet erg, lange tight, thermo en een trui aan en ik ben good to go. Mijn benen zijn wel iets stijver als het vriest en er wind staat, maar na 10 minuten loop je echt niet te bibberen en kun je best goed lopen. Ik heb een aantal heerlijke winterochtenden gelopen, strakblauwe lucht, laagstaand zonnetje, frisse lucht in je longen. Maar houd echt niet van rennen in de regen. Ik draag een bril, en kan écht niet zonder rennen. Dus in de regen druppelt mijn hele bril vol, damp van mijn adem beslaat dan ook nog elk stukje waar nog geen druppeltje z...

Een grensstad in de steppe. Uit de vlakte duikt een groep verwilderde vluchtelingen op. Ze veroorzaken angst en onrust in de stad. Als Pontus Beg, commissaris van politie, ze laat oppakken, wordt in hun bagage het bewijs van een misdaad gevonden. Beg ontrafelt de geschiedenis van hun helletocht, die gaandeweg verweven raakt met de ontdekking van het verhaal over zijn eigen afkomst. De ontmoeting met een oude rabbijn, de laatste Jood van de stad, leert hem de waarheid kennen over zichzelf. Met humor en wijsheid verbindt Tommy Wieringa de duistere binnenwereld van de mens met de vraag naar wie wij zijn en of verlossing mogelijk is.  De titel van het boek is afgeleid van de eerste zin van Bijbelboek Exodus; "Dit zijn de namen van de zonen van Israël." En zo heeft het boek nog meer verwijzingen naar religie. Omdat ik zelf niet erg religieus opgevoed ben en me er nooit zo in heb verdiept, zag ik de verbindingen ook niet en begreep ik het verhaal niet helemaal. In het ...