All Things Claudia

Met mijn vriend en zijn familie ben ik deze zomer een weekje naar Schiermonnikoog geweest. Het was mijn eerste keer op een waddeneiland en al lang geleden dat ik aan de Nederlandse kust was geweest. Met mijn familie ging ik vroeger altijd op vakantie in Nederland. Met de caravan achter de auto trokken we elk jaar een paar weken naar een camping. Toen ik nog heel klein was, zijn we jaren naar dezelfde camping in Zeeland geweest en in mijn tienerjaren een paar jaar naar dezelfde camping in noord Limburg. Daartussen gingen we elk jaar naar een andere camping. Ik heb er dus behoorlijk wat gezien. Mijn eerste gedachte toen we op Schiermonnikoog naar ons huisje fietsten? Fietsten ja, want het is een autoluw eiland en als toerist ben je aangewezen op de huurfietsen - die overigens echt geweldig onderhouden zijn en heerlijk fietsen. Goed, die gedachte, "dit hele eiland is net één grote camping of bungalowpark!" Bron Er staat wel een soort arbeiderswerk tussen dat hartstikk...

Zomer 1936. Janna, een jonge Nederlandse schermster, wordt door haar vader op de trein gezet om in de leer te gaan bij zijn oude vriend, maître Egon von Bötticher. Egon, een huzaar die gewond en verbitterd is teruggekeerd uit de Eerste Wereldoorlog, slijt zijn dagen op een verlaten landgoed bij Aken. Hier geeft hij les aan twee beeldschone tweelingbroers en organiseert hij bloedige duels voor studenten.  Binnen de poorten van deze eigenaardige wereld gaat Janna, geïntrigeerd door haar ontoeschietelijke maître, op zoek naar antwoorden. Wat is er tussen hem en haar vader voorgevallen, en wie moet de rekening vereffenen? Gaandeweg dringt de buitenwereld het leven op het landgoed binnen en komt het tot een dramatische ontknoping. De jonge Janna gaat in de leer bij Egon von Bottiger en verblijft daarbij op zijn landgoed. Ze wordt omringd door Egon, een oud koppel dat voor Egon werkt (Heinz en Leni), twee tweelingsbroers, af en toe hun moeder en soms nog andere mensen.  Ze ...

Bron Bron Bron Bron Bron

Jarenlang heb ik bobs gehad. Telkens liet ik mijn haar tot mijn schouders uitgroeien en liet er dan weer een bob in knippen, zo kwam het dat ik telkens net een ander model in mijn haar had. Maar ongeveer twee jaar geleden besloot ik het lang te laten groeien. Ik had het sinds mijn 17de niet meer lang gehad. Dus ik wilde weer eens vlechten en knotten enzovoorts kunnen dragen.  Maar wat blijkt, mijn haar kan helemaal niet lang groeien. Wat je hieronder op de foto ziet, is wel zo ongeveer het langst dat mijn haar groeit. Misschien twee centimeter langer omdat ik het een paar weken geleden nog had laten bijpunten. Maar na die lengte valt het volgens mij gewoon uit? Ik heb wel eens gelezen dat iedereen een maximale lengte heeft. Iets met de groeicyclus van het haar.  Mijn haar voor het knippen Dus ik was het beu en besloot de schaar erin te willen. Bij elk kort kapsel dat voorbij liep werd ik jaloers, dan weet je genoeg. Maar ik wist heel lang niet hóé ik mijn korte h...

Toen ik op de website van Action een breiring zag staan, wist ik nog niet wat je er precies mee kunt, maar ik wilde hem wel! Voor €3,69 hoefde ik daar ook niet lang over na te denken. Met de mini bolletjes wol die erbij zaten probeerde ik een mutsje te maken die volgens mij zelfs voor een pasgeborene te klein is. Dus maakte ik vervolgens een want. Inderdaad, de tweede heb ik nog niet gemaakt, en ik weet ook niet of ik dat nog ga doen. Hij past namelijk niet echt goed. Te groot en het ziet er hartstikke raar uit. Op internet vond ik drie basissteken, de knit stitch, purl stitch en e-wrap stitch. Als je ze googled vind je hartstikke veel foto- en videotutorials. Daar ga ik nog even niet aan beginnen. Bij de pols heb ik de e-wrap en knit stitch afgewisseld, steeds twee van elke. De duim is gemaakt van e-wrap stitches. De binnenkant van de hand is gemaakt van knit stitches, die zijn heel strak, dus die maakte ik daar omdat dat misschien minder snel slijt, en de buitenkant van de ha...

Mijn moeder kan het beamen, ik ben gék op Ikea! Als die catalogus weer op de deurmat valt, kun je er vanuit gaan dat ik de rest van de dag op de bank zit te bladeren. En ook de website is mij niet vreemd, heerlijk om al die voorbeeldkamers te zien en er inspiratie uit te halen. Ik heb ook sowieso wel iets met Scandinavië, en dan vooral Zweden. Het trekt me op een bepaalde manier. Ooit wil ik naar het Noorderlicht, hondenslee rijden, elanden spotten en bij de open haard in een blokhut zitten terwijl er buiten een dik pak sneeuw ligt. Lijkt me veel leuker dan een maand aan de Spaanse Costa.  Goed, binnenkort ga ik dus samenwonen! We hebben contact met twee makelaars die voor ons huurwoningen uitzoeken die naar onze wensen zijn en hopelijk hebben we vanaf 1 september ons eigen plekje samen. Tijd om te gaan shoppen dus! En als Ikea- en Scandinavië fan, kan dat natuurlijk nergens anders dan bij; Ikea! Dus, enkele items die ik niet verkeerd zouden staan, mijn mening dan; ...

Het is augustus, midden in de zomer en er is niets op tv. Komkommertijd. Het duurt nog even voordat de nieuwe seizoenen beginnen, dus in de tussentijd moeten we het doen met oude seizoenen. Dit zijn mijn favoriete series. Dokter Zoë Hart uit New York wordt naar een klein zuidelijk stadje gestuurd om te werken aan haar sociale vaardigheden. Hoewel ze zelf liever in New York blijft om te werken als chirurg, besluit ze toch maar te gaan. In het begin is natuurlijk álles verschrikkelijk in het "stadje dat niet NY is". Maar langzaamaan went ze en gebeurt er natuurlijk van alles. Waaronder mannen! Ik vind de eerste twee seizoenen echt heel leuk, ik ben benieuwd wanneer we in Nederland seizoen 3 kunnen bekijken. Hier was genoeg over te lezen op andere blogs. Meestal kijk ik iets juist daarom niet. (Ik heb bijvoorbeeld ook nog nooit een aflevering van Grey's Anatomy gezien) Maar aangezien ik fan ben van Sex and the City, en deze serie daar van afgeleid is, besloot ik t...

Al een tijdje volg ik Audrey van Putting Me Together , en op een dag las ik haar Wardrobe From Scratch serie. In deel 2 had ze het over kleuren. Een issue waarmee ik al jaren problemen mee heb. Op de middelbare school bestond mijn kledingkast namelijk uit één grote kleuren bom. Mijn standaard outfit bestond uit een spijkerbroek, een t-shirtje en een katoenen vestje met een rits. En die t-shirts en vestjes had ik dus in allerlei kleuren van de regenboog. In mijn herinnering dan. Voor de duidelijkheid, ik vond op dat moment dat ik er leuk bij liep hoor! Vlak na de middelbare school was ik wel klaar met al die kleur. Ik vond het lastig om kleding te combineren door al die kleuren, dus ik kocht alleen nog maar zwart, bruin, grijs en donkerblauw. Maarja, na een tijdje gooi je oude kleding weg, doordat het niet meer past bijvoorbeeld, en dus eindigde ik met een donkere kledingkast met heel weinig kleur. Toen woonde ik op kamers en leidde een studentenleven en vond dat ik weer e...