Running | Schiermonnikoog

Met mijn vriend en zijn familie ben ik deze zomer een weekje naar Schiermonnikoog geweest. Het was mijn eerste keer op een waddeneiland en al lang geleden dat ik aan de Nederlandse kust was geweest.

Met mijn familie ging ik vroeger altijd op vakantie in Nederland. Met de caravan achter de auto trokken we elk jaar een paar weken naar een camping. Toen ik nog heel klein was, zijn we jaren naar dezelfde camping in Zeeland geweest en in mijn tienerjaren een paar jaar naar dezelfde camping in noord Limburg. Daartussen gingen we elk jaar naar een andere camping. Ik heb er dus behoorlijk wat gezien.

Mijn eerste gedachte toen we op Schiermonnikoog naar ons huisje fietsten? Fietsten ja, want het is een autoluw eiland en als toerist ben je aangewezen op de huurfietsen - die overigens echt geweldig onderhouden zijn en heerlijk fietsen. Goed, die gedachte, "dit hele eiland is net één grote camping of bungalowpark!"

Bron

Er staat wel een soort arbeiderswerk tussen dat hartstikke misplaatst leek, maar verder staat het eiland vol met bungalows, vakantiehuisjes en andere vrijstaande bouwwerken. Heerlijk om doorheen te fietsen. Niet alleen het dorp trouwens, heel het eiland is vol gelegd met fietspaden. Dus we hebben ons een dag erg kunnen vermaken op die paden door duinen, bos en heide.

Vanwege dat fietsen had ik relatief weinig bagage bij me, en doordat het bloedheet was op de dag van vertrek, was ik vergeten om een trui, jas of dichte schoenen mee te nemen. Niet zo handig op de dagen dat het toch best fris was, maar op de avonden dat we bij het huisje bleven voldeden een joggingbroek, fleecevest en oude wadloop-gympen wel. Wellicht dat ik wel genoeg kleding bij me had gehad als mijn tas niet aangevuld was met sportkleding! Want ik weet inmiddels wel dat de familie graag hardloopt.

En zo kwam het dat ik op een ochtend toch maar mijn hardloopkleding aantrok om met schoonvader en -zusje mee te gaan. Erg onzeker omdat zij verder, harder en meer rennen dan ik, maar ze beloofden dat het maar een rustig rondje werd. Voor mij dus niet, kan ik je zeggen!

Door het warme weer dat we hier hebben gehad, heb ik deze zomer niet zoveel hardgelopen, en dat heeft écht invloed gehad op mijn conditie! En de warme zon, zandpaden en heuvels hielpen natuurlijk ook niet mee. Lichtpuntje was onze duik in zee. Ik had een bikinibroekje onder het hardloopbroekje aan, en die sportbeha mag wel nat worden. Dus gingen schoenen, broek en hemd uit, en doken we voorzichtig in zee.

Het was behoorlijk koud! En echt een duik was het dus niet te noemen :-P. Maar uiteindelijk lagen we erin, met behulp van wat onvermijdbare hoge golven.

Om terug bij het huisje te komen spoelden we onze voeten af, gebruikte ik mijn hemd om mijn voeten af te drogen en liep ik lekker in mijn blote buik terug. Hé, ik was op een eiland, vlak bij zee, het was warm en ik kende er toch niemand. Dan durf ik wel :-P.

Bron

Een paar dagen later liep ik nog een keer hard, die keer alleen. Ik vind het toch net iets fijner om rustig op mijn eigen tempo, met muziek op, te lopen. Inmiddels kende ik de paden op het eiland al een beetje en rende ik naar het beboste gedeelte. Lekker onder de bomen door, ik houd van het bos! Niet alleen vanwege de schaduw en verkoeling, maar het bos omarmt je zo, je hebt weinig uitzicht, alleen de planten en bomen die vlakbij je zijn.

Bron

Heel groot is het bos daar natuurlijk niet, Schiermonnikoog bestaat vooral uit duinen en heide. En omdat ik de paden nou ook weer niet allemaal kende, liep ik na een tijdje toch het bos weer uit. Met een klein omweggetje door de brandende zon kwam ik weer lekker bij het bos uit (het voordeel van de heide, daar heb je wél uitzicht) en trof ik toevallig een supermooi, kronkelig, hobbelig, heuvelig, groen, schaduwrijk, koel pad dat ook nog een lekker lang was.

Die dag was ik ongeveer 50 minuten van huis, dus ik zal ongeveer 5 kilometer gerend hebben. Normaal ren ik daar niet zo lang over, maar een onbekend en heuvelig landschap vertragen me wel.

Na het rennen heb ik in de schaduw nog liggen planken, crunchen, opdrukken en rekken, en was ik er ook voor die dag lekker klaar mee.

Al met al de activiteiten die ik op Schiermonnikoog deed op een rijtje:
- Fietstocht die een hele dag duurde, om het eiland te verkennen
- Hardlopen met een frisse duik
- Fietsen/zwemmen/zonnen
- Hardlopen
- Strandwandeling om zeehonden te bekijken (alleen maar aangespoelde kwallen gezien)
- Fietsen, fietsen, fietsen. Wát je ook wilde doen, wáár je ook heen wilde, je moest lopen of fietsen.

Helaas hebben alle borrels en borrelhapjes ervoor gezorgd dat al dat sporten toch niet zoveel verschil heeft gemaakt. Maar ik was wel lekker bruin!